Sylwetki pracowników i absolwentów

Adam jest naukowcem z wieloletnim doświadczeniem, który swoją pasję do fizyki odkrył już w czasach szkoły podstawowej!

„Jestem naukowcem pracującym w Instytucie Fizyki w Uniwersytecie Szczecińskim, a moje zainteresowania koncentrują się głównie w dziedzinie kosmologii. Moja pasja do fizyki rozpoczęła się już w czasach szkoły podstawowej, gdy przypadkowo natrafiłem na program telewizyjny poświęcony dyskusji paradoksu braci bliźniąt. Ta niezwykła debata wyemitowana na jednym z kanałach Telewizji Polskiej wywołała we mnie ogromny dyskomfort poznawczy, a nawet w pierwszej chwili doprowadziła do przekonania, że coś musiało się komuś pomieszać. Wydarzenie to sprowokowało przestudiowanie przeze mnie bardzo fachowo napisanego rozdziału dotyczącego Szczególnej Teorii Względności, który znalazłem w podręczniku do fizyki dla szkół średnich z lat siedemdziesiątych. Zarówno szata graficzna jak i język tego podręcznika roztaczały aurę tajemnicy.”

Adam nie tylko odkrywa tajemnice Wszechświata, ale także spekuluje na temat jego przyszłości. Jest to dla niego jeden z najbardziej inspirujących aspektów pracy naukowej.

„Obecnie moje badania skupiają się na kosmologii, czyli badaniu Wszechświata w skali globalnej, począwszy od Wielkiego Wybuchu aż po teraźniejszość. Jako naukowiec nie unikam również spekulacji na temat przyszłości naszego Wszechświata. Moje najnowsze badania koncentrują się na fizycznych modelach Wieloświata, kwantowych scenariuszach jego powstania oraz kwantowo-mechanicznym splątaniu w Wieloświecie i jego potencjalnych konsekwencjach dla struktury naszego Wszechświata.”

Czy nie jest to niesamowite? Dla Adama, zdolność do poszerzania horyzontów i zmieniania spojrzenia na świat jest najważniejszym aspektem nauki fizyki.

„Jednym z najbardziej inspirujących motywów w studiowaniu fizyki jest nieustające uczucie zdziwienia i zaskoczenia. Odkrywamy, że natura rzeczy jest zwykle zupełnie inna od naszych początkowych wyobrażeń na jej temat. Jest to dla mnie najważniejszy aspekt nauki fizyki – zdolność do poszerzania naszych horyzontów i zmieniania naszego spojrzenia na świat.”

Adam zaprasza Was do odkrywania razem z nim fascynującego świata fizyki i kosmologii.

„Zapraszam Państwa do odkrywania razem ze mną fascynującego świata fizyki i kosmologii.”

Czy jesteście gotowi na to wyzwanie?

Dziękujemy Adamowi za inspirującą podróż w głąb nauki i kosmosu. Jeżeli podobnie jak on, chcecie odkrywać tajemnice wszechświata, rozważcie dołączenie do naszej społeczności na Uniwersytecie Szczecińskim!

Chcielibyśmy Wam przedstawić jedną z inspirujących osób, która jest częścią naszej społeczności na Instytucie Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego — dr. hab. Marcina Buchowieckiego, prof. US.

Już od najmłodszych lat, Marcin był zafascynowany cząsteczkami chemicznymi. Jego zainteresowanie rozpoczęło się od chemii i biologii, a z czasem rozszerzyło się także na fizykę i matematykę, które uważał za niezbędne do pełnego zrozumienia świata. To fascynujące zainteresowanie skierowało go na studia z technologii chemicznej i matematyki, a później na samodzielne nauki mechaniki kwantowej przed rozpoczęciem pracy nad doktoratem w naszym Instytucie.

Obecnie, dr hab. Buchowiecki kontynuuje swoje badania nad cząsteczkami, szczególnie w wysokich temperaturach, a ostatnio także nad zderzeniami powstałych z ich rozpadu atomów. Praca, która jest jednocześnie jego pasją, to dla niego połączenie przyjemności z pożytecznością.

Prywatnie Marcin jest zapalonym podróżnikiem, zwłaszcza w rejony górskie. Jego ulubione miejsca, które miał okazję odwiedzić, to Alpy, Pireneje i Korsyka, ale z bliskich miejsc szczególnie poleca Rudawy Janowickie i Łabskie Piaskowce. Jest też wielbicielem muzyki, od klasyki, poprzez Erica Claptona, aż po zespół In the Woods, oraz czytelnikiem książek o najróżniejszych tematach.

Jeśli zastanawiacie się nad studiowaniem fizyki, kosmologii lub optyki okularowej, pamiętajcie, że takie studia dają możliwość nie tylko poznania tajników świata, ale również spotkania inspirujących ludzi, takich jak dr hab. Marcin Buchowiecki, profesor Uniwersytetu Szczecińskiego. Dołącz do nas na Uniwersytecie Szczecińskim i zobacz, jakie fascynujące ścieżki kariery mogą otworzyć się przed Tobą!

Poznajcie profesora Jerzego Ciosłowskiego – mistrza chemii kwantowej, który może zainspirować Was do wyboru studiów z fizyki czy kosmologii!

Profesor Jerzy Ciosłowski to wybitny polski naukowiec, który swoją pasją i niezwykłym talentem wprowadza nowe pokolenia studentów w fascynujący świat nauki. Jego prace dotyczące chemii kwantowej, teorii funkcjonałów gęstości (DFT) i obliczeń ab initio zyskały uznanie na całym świecie.

Dlaczego warto poznać sylwetkę prof. Ciosłowskiego? Jego osiągnięcia, determinacja i pasja do nauki to doskonała inspiracja dla młodych ludzi, którzy marzą o badaniu tajemnic wszechświata, zarówno na poziomie atomów, jak i ogromnych galaktyk.

Jego publikacje naukowe, liczne nagrody i wyróżnienia to dowód na to, że nauka może być nie tylko fascynująca, ale również dająca ogromną satysfakcję. Profesor Ciosłowski udowadnia, że warto podążać za swoimi marzeniami i być nieustannie ciekawym świata.

Chcecie dowiedzieć się więcej o tym niezwykłym chemiku kwantowym i zrozumieć, jak jego prace wpływają na nasze zrozumienie materii i Wszechświata? Sprawdźcie jego publikacje, wykłady i prezentacje!

https://fiz.usz.edu.pl/instytut/pracownicy/cioslowski-jerzy/

A może sami zdecydujecie się na studia z fizyki lub kosmologii? Pamiętajcie, że nauka to nieograniczony świat, który czeka na Wasze odkrycia!

Pan Profesor przez cały czas swojej kariery jest bardzo aktywny na wielu polach. Na pewno nie damy rady napisać o wszystkim. Do niedawna pełnił funkcję Przewodniczącego Szczecińskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Fizycznego, a pełnił ją od 2009 roku! Pracuje w naszym Instytucie i dodatkowo w Narodowym Centrum Badań Jądrowych. Zajmuje się kosmologią i energetyką jądrową. Jest założycielem i szefem Szczecińskiej Grupy Kosmologicznej. Jest też Prezesem Fundacji Eureka. Jest popularyzatorem fizyki, świetnym organizatorem. Zorganizował także w Szczecinie kilka międzynarodowych konferencji. Prywatnie cechuje go koleżeńskość, pragmatyzm, uporządkowanie, dbałość o detale i wizjonerstwo.

Zachęcamy do wysłuchania muzycznej audycji z udziałem Profesora: https://niusradio.pl/podcasty/1318-my-music-way-odc-16

Więcej informacji na temat aktywności Profesora można znaleźć na stronie

Szczecińskiej Grupy Kosmologicznej: https://cosmo.usz.edu.pl/pl/mdabrowski

Zapraszamy też na kanał YouTube Fundacji Eureka prowadzony przez Profesora: https://www.youtube.com/@FundacjaEureka

Fundacja Eureka im. prof. Jerzego Stelmacha – cuda nauki i techniki

Witajcie! Jestem profesorem nauk fizycznych w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego. Moje zainteresowania naukowe skupiają się głównie na badaniu materii miękkiej, astrobiologii i teorii pola o wysokiej energii.

W obszarze materii miękkiej skupiam się na badaniu sztucznych polimerów i biopolimerów, takich jak DNA. Używam zarówno metod teoretycznych – tworzenie modeli teoriopolowych splątanych polimerów i porównywanie ich z symulacjami numerycznymi, jak i doświadczalnych, takich jak kalorymetria białek.

W astrobiologii fascynuje mnie wpływ promieniowania kosmicznego na powstanie i ewolucję życia. Od 2014 roku pracuję nad ustaleniem bezpiecznych granic dawek promieniowania kosmicznego dla astronautów.

Od 2004 roku jestem związany z programem Unii Europejskiej COST. W latach 2018 – 2023 pełniłem funkcję vice-Chair Akcji COST EUTOPIA, skupiającej około 200 naukowców z całej Europy badających układy fizyczne w obecności więzów topologicznych. Ponadto, jestem zastępcą koordynatora projektu astrobiologicznego CASA* w Polsce.

Moje publikacje obejmują trzy różne tematy: astrobiologię, fizykę o wysokiej energii oraz materię miękką i fizykę statystyczną. W astrobiologii prowadzę badania nad wpływem promieniowania kosmicznego na ewolucję życia oraz opracowuję nowe metody wykrywania efektów promieniowania kosmicznego na ludzi w przestrzeni kosmicznej. W fizyce o wysokiej energii kilka teorii pola i teoria struny bosonicznej zostały skwantowane na powierzchniach Riemanna. W materii miękkiej prezentuję model dwóch fluktuujących i splątanych pierścieni polimerowych. Prowadzę również badania numeryczne nad systemami pierścieni polimerowych, w których wykazałem, że polimery mają zachowanie podobne do białek, w sensie że ich krajobraz energetyczny ma strukturę wielu lejów.

Zachęcam wszystkich zainteresowanych do zgłębiania tajników fizyki i odkrywania fascynującego świata nauki razem ze mną i naszym zespołem na Uniwersytecie Szczecińskim. Więcej na temat moich badań można znaleźć na moim profilu naukowym:

https://fiz.usz.edu.pl/inst…/pracownicy/ferrari-franco/…

Poniżej zamieszczam akapit o moich badaniach naukowych w języku angielskim:

My publications are about three different subjects: 1) astrobiology

2) high energy physics, 3) soft matter and statistical physics.

The research in astrobiology is about the influence of cosmic radiation on the evolution of life (see F. Ferrari and E. Szuszkiewicz, Astrobiology 9 (2009), 413 and new methods on how to detect the effects of cosmic radiation in space on humans (see S. McKenna et al., Acta Astronautica 104 (2), 565-573)

In high energy physics a few field theories and the bosonic string theory have been quantised on Riemann surfaces. Lately, I have presented an extension of the quantisation of Parisi-Wu in which the central point is that not only the energy of the system fluctuates in a thermal bath, but also the interactions change until the equilibrium limit is achieved.

In soft matter a model of two fluctuating and entangled polymer rings has been presented many years ago: F Ferrari, I Lazzizzera Physics Letters B 444 (1-2) (1998), 167-173. Lately the research is about a more powerful description of the topological constraints in system driven by topological properties, see for instance: F Ferrari, Nuclear Physics B 948 (2019), 114778.

Simultaneously the research on systems of polymer rings is conducted numerically, see for example: F Ferrari, Y Zhao, Reviews in mathematical Physics 33 (02) (2021), 2150005, in which it has been shown that polymers have a behaviour similar to proteins in the sense that their energy

landscape has a multi-funnel structure. A new kind of topological materials has been investigated in L. Tubiana, F. Ferrari and E.

Orlandini, arXiv:2112.08973. Finally, an interesting connection between polymers and quasi-particles has been shown in F Ferrari, Physics Letters A 323 (5-6) (2004), 351-359.

Dr. Hussain Gohar is a theoretical physicist who studies black holes and the origins of the universe. He earned his PhD from the University of Szczecin and has devoted his professional life to utilizing thermodynamics and entropy to comprehend the universe’s fundamental properties. His work on black holes is particularly fascinating because these objects are so extreme that the laws of physics as we know them break down. But Dr. Gohar has been able to shed light on some of the characteristics of black holes, including the information flow from black holes and nonextensive black hole entropy, by applying the principles of thermodynamics.

In the area of entropic cosmology, which is an alternative to the standard dark energy model to explain the current accelerated expansion of the universe, Dr. Gohar has also made significant contributions. Although it’s a pretty radical idea, it might be able to shed some light on the origins of the universe and how it has evolved over time. Dr. Gohar is passionate about making science accessible to everyone, despite the difficulty of his work. He has numerous papers in prestigious scientific journals, but he also enjoys giving talks to audiences all over the world, in settings ranging from international conferences to middle school classrooms. He hopes that by expressing her enthusiasm for physics, he will encourage the following generation of scientists to continue delving into the universe’s mysteries.

W fizyce cenię sobie to, że daje ona możliwość realizowania różnych zainteresowań i pasji. Rozpocząłem studia na fizyce wybierając pomiędzy matematyką a kierunkami technicznymi. Wybór okazał się strzałem w dziesiątkę, bo zamiast czegoś pośredniego, otrzymałem wykształcenie bardzo uniwersalne.

Praca fizyka pozwala na elastyczne kierowanie swoim rozwojem. Od lat interesuję się elektroniką, co wielokrotnie okazywało się nieocenione w fizycznym laboratorium oraz na studenckich pracowniach. Dzięki temu mogłem napisać podręcznik o ogólnopolskim zasięgu „Elektronika dla informatyków i studentów kierunków nieelektrycznych” wydany przez Helion w październiku ubiegłego roku. Myślę, że gdyby nie praca na Uniwersytecie Szczecińskim, taka publikacja nigdy by nie powstała.

Naukowo zajmuję się badaniami różnych ciekawych materiałów metodami o trudnych do spamiętania nazwach: diamentów powstałych podczas wybuchów, „gąbczastych” skał, czy szkieł optycznych niezawierających krzemu. Konieczne przy tym jest czasami odwrócenie strzałki czasu, co nasz spektrometr potrafi w układach spinowych zrobić bez problemu.

W pracy dydaktycznej stawiam na zrozumienie: preferuję mniej i dogłębnie nad dużo i powierzchownie. Uważam, że najważniejszą rolą nauczyciela jest stymulowanie studenta do aktywnego poznawania i samodzielnego poszukiwania rozwiązań. W Instytucie Fizyki przewodniczę Zespołowi odpowiedzialnemu za kształcenie na kierunku fizyka.

W wolnym czasie testuję zasady trygonometrii w praktyce stolarskiej lub rozgryzam tajniki programowania kolejnych układów z mikrokontrolerami.

Podsumowując, fizyka pozwala realizować się zarówno teoretykom, jak i eksperymentatorom. Każdy znajdzie coś dla siebie. Zapraszam zatem do studiowania na naszych kierunkach: fizyce i optyce okularowej, a także na nowootwartym kierunku kosmologia. Szkoda, że gdy ja planowałem studia, nie było takiego wyboru.

Po raz pierwszy do Szczecina przyjechałem w 2008 roku na studia licencjackie z fizyki biomedycznej. Następnie ukończyłem studia magisterskie w 2013 roku i jeszcze w tym samym roku rozpocząłem studia doktoranckie z fizyki. Od 5 lat pracuję jako adiunkt badawczo-dydaktyczny w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego.

Zainteresowanie przedmiotami ścisłymi zrodziło się w wieku 9 lat kiedy to zamiast klocków lego dostałem od cioci w prezencie 12-tomową encyklopedię pt. Nauka i technika.

Naukowo zajmuję się fizyką fazy skondensowanej. Prowadzę badania naukowe w Laboratorium Radiospektroskopii eLBRUS i badam metodami spektroskopii NMR (Magnetycznego Rezonansu Jądrowego) m.in. zeolity, czyli minerały z grupy glinokrzemianów o zróżnicowanej i luźnej strukturze, w której występują duże puste przestrzennie i kanały. Ze względu na swoje unikalne właściwości mają szerokie zastosowanie w różnych gałęziach życia.

Studia z fizyki umożliwiły mi zdobycie szerokiej wiedzy, ukształtowały mnie naukowo i dzięki nim spotkałem w swoim życiu wybitne osobistości ze świata nauki.

Jestem również sekretarzem Komitetu Okręgowego Olimpiady Fizycznej w Szczecinie i członkiem Oddziału Szczecińskiego PTF. Od 2020 roku jestem członkiem zarządu Fundacji Eureka im. prof. J. Stelmacha i razem z prof. Mariuszem Dąbrowskim zajmujemy się popularyzacją nauki oraz prowadzimy kanał YouTube – https://www.youtube.com/FundacjaEureka.

Ukończyłem studia doktoranckie z fizyki (chemii kwantowej) z wyróżnieniem na Uniwersytecie Szczecińskim, gdzie pracuję od 2019 roku. Swego czasu ukończyłem również studia inżynierskie na Akademii Morskiej, jednak wolę chwalić się swoimi osiągnięciami w dziedzinie, która mnie pasjonuje, czyli z fizyki. Dzięki studiom pierwszego i drugiego stopnia na mojej Alma Mater mogłem odbyć praktyki naukowe w Instytucie Fizyki Plazmy Maxa Plancka w Greifswaldzie czy Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej (z którymi Instytut Fizyki ma liczne kontakty). Zajmuję się teoretycznymi (obliczeniowymi) aspektami chemii kwantowej i w tej dziedzinie działam naukowo.

Jak na fizyka przystało jestem nieco nerdowaty – lubię planszówki, gram w słowne RPGi, czytam fantastykę, śledzę uniwersum Marvela i grywam w gry komputerowe (jak tylko czas pozwala). Jednak nie spędzam całych dni na kanapie – od jakiegoś czasu uprawiam sport (biegi, siłownia) i uwielbiam spacerować, szczególnie po lasach i górach. Interesuje mnie też zdrowe żywienie i zdrowy tryb życia (parę lat temu schudłem 30 kg i rzuciłem palenie).

Mam wspaniałą żonę, która prowadzi sekcję altówek (większe skrzypce) w Operze na Zamku w Szczecinie, przez co „zmuszany” jestem, by regularnie się ukulturalniać. Mamy z żoną jednego potomka – kochanego, 7-miesięcznego synka Kubusia. Generalnie jestem raczej ekshibicjonistą emocjonalnym, więc jeśli chcielibyście się czegoś o mnie dowiedzieć, to wystarczy zapytać. Życiowe motto: „Licz na najlepsze, lecz bądź przygotowany na najgorsze”.

Dlaczego polecam studia w Instytucie Fizyki? Dla tych mniej ambitnych są to studia, które mogą otworzyć drzwi do kariery z pewnością lepiej postrzegane (choć również nieco trudniejsze) od na przykład kierunków ekonomicznych i związanych z zarządzaniem. Z uwagi na ich trudność chętnych na takie studia jest mniej, więc panuje tu bardziej kameralna, rodzinna atmosfera (i jak w rodzinie – więcej potrafimy wybaczyć naszym studentom ). Dla tych bardziej ambitnych mniejsze grupy oznaczają niemalże indywidualny tok z możliwością rozwoju i bezpośredniego kontaktu z prowadzącym. Do tego istnieje możliwość odbycia licznych staży i praktyk – studiujący ze mną ludzie z różnych lat wyjeżdżali do CERNu i współpracowali z NASA oraz Polską Agencją Kosmiczną. Po studiach w Szczecinie droga na szeroki naukowy świat się nie zamyka – kolega z roku dostał się na doktorat na ETHZ w Zurichu (3cia uczelnia techniczna w światowych rankingach, 1. miejsce na arenie europejskiej). Także gorąco zachęcam do studiowania na naszych kierunkach zarówno tych, którzy chcą się zmierzyć z odkrywaniem praw rządzących światem (światami?) jak i tych, którym zależy na wykształceniu otwierającym drzwi do kariery!!!

Pochodzę z Salerno (https://pl.wikipedia.org/wiki/Salerno), na południu Włoch, gdzie studiowałem fizykę. Zrobiłem doktorat na Uniwersytecie w Neapolu „Federico II”. Zajmowałem stanowiska podoktoranckie na Uniwersytecie w Oslo (Norwegia) i Uniwersytecie Kraju Basków (Hiszpania), zanim trafiłem do Szczecińskiej Grupy Kosmologicznej, gdzie zaczynałem jako pracownik podoktorancki aż do objęcia stanowiska Profesora Uczelnianego.

Pracuję nad testowaniem zmodyfikowanych teorii grawitacji (…tak, wierzę, że ogólna teoria względności Einsteina nie jest ostateczną teorią grawitacji, ale bardziej ogólna teoria może czaić się wszędzie we Wszechświecie i czeka na odkrycie…), nad badaniem natury ciemnej materii i ciemnej energii za pomocą danych astrofizycznych i kosmologicznych, z wykorzystaniem dynamiki galaktyk, gromad galaktyk, soczewkowania grawitacyjnego, supernowych, kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła i wielkoskalowej struktury naszego Wszechświata.

Jestem członkiem grupy badającej galaktyki JPAS (https://www.j-pas.org/); reprezentuję Polskę w Europejskiej COST Action „Cosmoverse” (https://cosmoversetensions.eu/); a teraz prowadzę grant finansowany przez Narodowe Centrum Nauki (https://projekty.ncn.gov.pl/index.php?projekt_id=538248), dzięki któremu udało mi się zapisać do naszej grupy irańską doktorantkę.

Lubię ujawniać publicznie fizykę i mówić o mojej dziedzinie, kosmologii (https://www.youtube.com/watch?v=KSyO0WOvXlo…), ponieważ myślę, że gdyby więcej ludzi było świadomych cudów, zachwytu i poezji w naszej codziennej pracy, mielibyśmy więcej naukowców i mniej problemów w naszym świat.

Jestem profesorem w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego. Zajmuję się astrofizyką, astronomią i astrobiologią oraz szeroko pojętymi naukami planetarnymi.

Moimi dwoma koronnymi tematami są astrofizyka wysokich energii (rentgenowskie układy podwójne i aktywne jądra galaktyk) oraz powstawanie i ewolucja układów planetarnych (jednym z takich układów jest Układ Słoneczny, w którym żyjemy).

Oba tematy łączy jeden niezwykle interesujący proces, a mianowicie akrecja materii na czarne dziury i gwiazdy neutronowe (pierwszy temat) oraz protogwiazdy i protoplanety (drugi temat).

W ostatnich latach koncentruję się bardziej na drugim temacie, który bezpośrednio łączy się z fundamentalnymi pytaniami o powstanie i ewolucję życia. Nie ma bowiem, jak piszemy w zredagowanej wspólnie z profesorem Franco Ferrari z Instytutu Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego książce „Astrobiologia: Poprzez pył kosmiczny do DNA”, większego wyzwania dla współczesnej nauki niż zrozumienie, jak powstało życie i czy warunki istnienia i rozwoju życia mogą występować także w innych miejscach we Wszechświecie.

Odpowiedzi na te pytania poszukujemy w koordynowanym przeze mnie i profesora Franco Ferrari projekcie astrobiologicznym CASA* (Centre for Advanced Studies in Astrobiology and Related Topics) koncentrując się na określeniu warunków panujących na innych planetach w naszym i w pozasłonecznych układach planetarnych oraz na wyznaczeniu i złagodzeniu ryzyka związanego z podróżami kosmicznymi: planowanym powrotem na Księżyc i pierwszym załogowym lotem na Marsa.Badania prowadzę z naszymi współpracownikami w kraju zrzeszonymi w CASA* oraz w Komitecie Badań Kosmicznych i Satelitarnych Polskiej Akademii Nauk, oraz tych za granicą. Będąc członkiem wielu organizacji naukowych, w tym Międzynarodowej Unii Astronomicznej, European Astrobiology Network Association (EANA), European Astrobiology Institute (EAI) oraz Europlanet Society, mam szerokie kontakty ze środowiskiem o podobnych zainteresowaniach i uczestniczę we wspólnych przedsiąwzięciach.

Uważam, że obserwacja, rozumowanie, modelowanie i eksperyment muszą iść ze sobą razem, aby osiągnąć pełne zrozumienie zarówno zjawisk zachodzących tutaj na Ziemi jak i tych w przestrzeni kosmicznej. Jestem przekonana, że podejście interdyscyplinarne pozwoli nam na szybsze dotarcie do celu. Co więcej, dążę do wzmocnienia relacji nauka-przemysł, ponieważ innowacyjne technologie są podstawą sukcesu.

Jeśli interesują Cię te tematy i masz ochotę na wielką przygodę, skontaktuj się z nami, dołącz do nas. Razem dokonamy więcej.

Opis do zdjęcia: Do zobaczenia na Księżycu a może w jakimś bliższym miejscu: od lewej – Martin Hewitson (Albert Einstein Institute, Hannover, Niemcy), Ewa Szuszkiewicz (Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński, Polska), Javier Rodríguez-Pacheco Martín (Universidad de Alcalá, Hiszpania), Olivier Grasset (Université de Nantes, Francja), Carole Haswell (Open University, UK), Will Percival (University of Waterloo, Canada). Zdjęcie zrobione przez Javier Rodríguez-Pacheco Martín at ESTEC, Noordwijk, Królestwo Niderlandów w 2015 roku.

Fizykiem zostałam trochę przez przypadek. Jednak, nie żałuję, że tak potoczyło się moje życie, gdyż mam możliwość badania i odkrywania fascynujących, nowych obszarów przyrody. Patrzę tam, gdzie mało kto spogląda i za wszelką cenę staram się to zrozumieć. Fizyka jest bardzo obszerną nauką, z której czerpie wiele dyscyplin, jak np. chemia czy biologia. Trudno jest więc odnaleźć swoje miejsce w tak rozległej dyscyplinie, rozważającej rozmaite skale czasowe czy przestrzenne. Na szczęście udało mi się znaleźć idealny obszar dla siebie i swoich zainteresowań, w świecie najmniejszych części składowych materii. Badam reakcje zachodzące na jądrach atomowych, które cechują się tym, że w optymalnych warunkach mogą dostarczać ogromnej ilości energii, która może być wykorzystana w naszym życiu codziennym. Do eksperymentów używam akceleratora cząstek naładowanych oraz wielu urządzeń diagnostycznych. Wbrew pozorom, prowadzone przeze mnie badania mają istotne znaczenie dla każdego obywatela tego świata, i mam nadzieję, że mój, choćby malutki wkład, przyczyni się do rozwoju nowych, czystych źródeł energii. Marzę o tym, by świat był czystszy a ludzie żyli w zgodzie z naturą, której są częścią.

W 2019 roku ukończyłem studia magisterskie z fizyki na Uniwersytecie Szczecińskim, które były naturalną kontynuacją ukończonych wcześniej na tym samym kierunku i uniwersytecie studiów licencjackich. W trakcie studiów miałem okazję odbyć praktyki naukowe w Instytucie Fizyki Plazmy Maxa Plancka w Greifswaldzie i Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, a także odbyć roczny staż w CERN. Po studiach magisterskich udało mi się dostać na doktorat w PSI i ETHZ, co pokazuje, że po studiach w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego można bez kompleksów i z sukcesem aplikować do czołowych ośrodków świata nauki.

Moja kariera zawodowa od początku była powiązana z tym co interesuje mnie najbardziej, pracą na styku nauki i biznesu, czyli R&D. Miałem przyjemność pracować w różnych gałęziach przemysłu (np. branża intralogistyczna, branża medyczna). Aktualnie moje zainteresowania zawodowe skręciły bardziej w stronę zastosowań sztucznej inteligencji. Na każdym stanowisku jakie zajmowałem do tej pory, czy to przy rekrutacji czy to już w pracy bardzo przydatne okazały się umiejętności i wiedza zdobyte podczas studiów na US, szczególnie, że moje zadania często obejmowały zagadnienia związane z mechaniką, optyką czy elektroniką.

Z tego co zdążyłem zauważyć to Fizyka jest pożądanym kierunkiem wśród pracodawców nie tylko świata nauki, ale też biznesu. Absolwenci tego kierunku potrafią rozwiązywać problemy i logicznie myśleć, a to chyba najcenniejsza umiejętność na dzisiejszym rynku pracy. Mając solidne podstawy w fizyce bardzo szybko można ‘dobranżowić się’ do dowolnego stanowiska, które zainteresuje potencjalnego absolwenta fizyki, a dodatkowo można być pewnym różnorodnego i rozwojowego zakresu obowiązków. Poza wspomnianymi zaletami muszę przyznać, że bardzo ciepło wspominam okres studiów i atmosferę na roku. W stosunku do innych uczelni i kierunków na pewno warto podkreślić bardzo ‘ludzkie’ relacje z prowadzącymi.

Na koniec chciałbym jeszcze raz bardzo zachęcić do studiowania na Fizyce w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego, bo jest to niewątpliwie bardzo przyjemne miejsce do studiowania jednocześnie zapewniające przyszłościowy i pożądany na rynku pracy zestaw umiejętności.

Jeśli macie jakieś pytania lub wątpliwości zachęcam do kontaktu: https://www.linkedin.com/in/pawel-kucharski/

Hi

My name is Saboura, and I am a PhD student in Physics – Cosmology, studying under the supervision of Professor Vincenzo Salzano, whose expertise and mentorship are super valuable to my research journey. My thesis topic is „Probing the nature of dark matter with modified Poisson’s equations.” This research includes a blend of theoretical exploration and data analysis, which makes it super exciting to me.

Having spent approximately four months at this institute, I can confidently say that my experience has been filled with a combination of novel encounters and learning opportunities. Since my arrival, I have been embraced by a positive and welcoming atmosphere within our group. This supportive environment has helped me feel more connected and less distant from my home.

In the end, working on a captivating blend of theoretical exploration and data analysis, and being surrounded by great minds has helped me to have a deeper understanding of physics and motivated

me to continue learning every day. I am grateful for the opportunities and experiences I have gained thus far and look forward to the continued growth and discoveries that lie ahead.

Jesteśmy dumni, że możemy przedstawić jedną z naszych najbardziej wszechstronnych Absolwentek – specjalistkę, która znalazła sposób na połączenie świata nauk ścisłych z naukami społecznymi.

Nasza absolwentka, Maja Wencierska, w swoim wyjątkowym profilu zawodowym łączy rolę psycholożki, seksuolożki, neurokognitywistki, socjolożki, a także certyfikowanej trenerki biznesu. Jest członkinią ACBS i właścicielką firmy szkoleniowo-doradczej Cognitivo.

Jednak, jak mówi sama zainteresowana:

„Z wykształcenia i obecnych zawodowych pasji jestem psycholożką, seksuolożką, neurokognitywistką, socjolożką, trenerką biznesu. Jednak okres studiów na kierunku Fizyka Medyczna wspominam wciąż z ogromnym sentymentem. Trafiłam na Wydział Matematyczno-Fizyczny US dość przypadkiem, znajomi nie pokładali we mnie dużych nadziei (bo od czasów szkoły podstawowej matematyka i fizyka były moim utrapieniem). Jednak od pierwszych wykładów „Matematyki wyższej” i „Podstaw fizyki” zaczęłam wreszcie rozumieć, o co chodzi w tajnikach tych „królowych nauk”. Dodatkowo powiązanie nauk stereotypowo analitycznych z przyrodniczymi, wiele inspirująco prowadzonych przedmiotów medycznych, praktyczne zajęcia na oddziałach szpitalnych pochłonęły mnie całkowicie. Wciągnęłam się w ten, wcześniej dla mnie nieznany, niby „nie do ogarnięcia” świat. Największą przygodą była współpraca z Prof. Franco Ferrari, możliwość „eksploracji Kosmosu” poprzez poszukiwanie przodków białek właśnie poza Ziemią! Astrobiologia przez wiele lat stała się moją pasją. Miałam możliwość reprezentowania swoich dociekań naukowych na konferencji naukowej EANA w Budapeszcie, poznania ludzi nauki z całego świata, dzielących astrobiologiczne fascynacje. Ach… Po ukończeniu studiów jako mgr fizyki z oceną bdb, uczyłam krótko fizyki w szkole, nawet przez 2 lata studiowałam na studiach doktoranckich. To był okres cudownych doświadczeń. A czy z fizyką skończyłam? Oczywiście, że nie! To np. wiedzą młodzi ludzie u mnie w gabinecie. Czasem dla „relaksu” (albo dla nadrobienia zaległości szkolnych) po sesji psychologicznej robimy zadanka, przekształcamy wzory fizyczne lub zrobimy mini eksperyment fizyczny… Bo w dzisiejszym dynamicznie zmieniającym się świecie warto być multidyscyplinarnym wszechstronnym, elastycznym, prawda?”

Z wykształcenia jest też neurokognitywistką, socjolożką, muzykiem, a także magistrem fizyki z oceną bardzo dobrą. Ukończyła Studium Psychoterapii Dzieci i Młodzieży i jest certyfikowaną praktyk Metody Kids’ Skills. Współpracuje z biznesem, organizacjami pozarządowymi, administracją rządową, sądownictwem, a także prowadzi zajęcia akademickie.

Jednak, mimo tak bogatej kariery zawodowej, Maja Wencierska nie zapomniała o swoich korzeniach w fizyce.

Jesteśmy dumni z każdego naszego Absolwenta, ale historia Maji Wencierskiej, to doskonały przykład na to, jak szerokie horyzonty otwiera przed studentami nauka fizyki. Wierzymy, że ten profil zainspiruje innych kandydatów do wyboru kierunków kosmologia, fizyka i optyka okularowa w Instytucie Fizyki na Uniwersytecie Szczecińskim.

Życiowe motto naszej Absolwentki brzmi: „wierzę w człowieka i możliwość jego rozwoju”. Czyż to nie jest właśnie esencja nauki?

Polecamy odwiedzenie profilu naszej Absolwentki: https://www.facebook.com/MajaCognitivo